Opis

• na CD zamieszczono 23 nagrania z okresu kiedy No To Co odeszło od beatu i muzyki folk w stronę mocniejszego rocka i rocka progresywnego
• album dzieli się na dwie części – studyjną i koncertową
• część studyjna pełna jest ostrzejszych dźwięków gitar oraz – jakże miłych dla każdego rockowego ucha – wibrujących partii organów Hammonda
• znajdziemy na niej: wybornie zrealizowane nagrania z rosyjskiego LP (m.in. 7-minutowa Hana na betonie); KOMPLETNĄ sesję dla niemieckiego radia z 1973 roku (fantastyczna wersja Zielonego mosteczka) oraz cztery nagrania radiowe z 1975 roku: w tym znakomity, inspirowany amerykańskim rockiem – I nic więcej nie chcę już oraz przebojowe – Po zielonej trawie piłka goni.
• bardziej tradycyjną, typową dla No To Co melodykę można usłyszeć w nagraniach z części koncertowej – są to nigdy niepublikowane, kompletne, zachowane zapisy z festiwali muzycznych z lat 1974-1976.
• wśród nagrań koncertowych znajdziemy m.in.: nowe, bardziej rockowo potraktowane wersje wielkich hitów zespołu (Te opolskie dziouchy i Po ten kwiat czerwony – dzięki organom Hammonda nawiazujący nieco do klimatu spod znaku Procol Harum), a także nie mające swoich studyjnych odpowiedników, wpadające w ucho – Ej piosenko piękna pani i Kasieńka oraz latynoską Modlitwę wieczorną.
• materiał w znakomitej większości publikowany po raz pierwszy
• 16-sto stronicowa, kolorowa książeczka, zawiera m.in. mnóstwo unikatowych zdjęć
• wszystkie utwory zostały zremasterowane z oryginalnych taśm matek i brzmią perfekcyjnie
• wydawnictwo przygotowane pod patronatem i przy współpracy z byłym leaderem zespołu – Jerzym Krzemińskim